به همه کس حسادت کن و غصه همه چیز رابخور . به عنوان مثال چمن همسایه بهتر از مال توست.
این احتمال را فراموش کن که آنها بیشتر کار کردند و آبیاری اش کردند وکود دادند اصلا منطق نباید در مرام تو باشد . باز هم غصه بخور که همسایه ات اتومبیل آخرین مدل دارد اصلا به این توجه نکن که او سالهای بیشتری زحمت کشیده و تازه به دانشگاه هم رفته و مدرک گرفته و به همین دلیل شغلش بهتر از توست
در واقع هر چیز خوبی را که در زندگی داری فراموش کن فکرت فقط معطوف به چیزهایی باشد که دیگران دارند و تو نداری.
راستی بچه آن خانم وارد بهترین دانشگاه شده چون مادرش ساعاتی طولانی صرف درس و مشق او کرده در حالی که تو آن موقع خر و پفت هوا بوده؟
آن بچه حالا به دانشگاه می رود در حالی که بچه تو با فلاکت دارد دبیرستان را تمام میکند .
همیشه چیزی برای حسادت کردن وجود دارد و اصلا هیچ چیز نیست که تو را خوشحال کند فقط سرت را در لاک خودت فرو کن و غصه بخور آنقدر حسادت کن تا خسته شوی.
حسادت کردن سمی بی نظیر است و اگر هر روز به طور مرتب مصرف شود می تواند هر چیز خوب و شرافتمندانه ای را در زندگی ات تباه کند بنابر این فراموش نکن که دقیقه به دقیقه از آن مصرف کنی
حسادت می تواند روز آفتابی تو را ابری کند .