خواهم که شوم معتکف کوی محمد             بر دیده نهم تربت خوش بوی محمد

ای اهل نظر کن نظر از روی حقیقت         تا آنکه به بینی همه جا روی محمد

در دیر و حرم رفتم و دیدم که به صد ناز        در گوش رسد بانگ هیاهوی محمد

افتاد گذارم ز قضا سوی گلستان                     دیدم که زهر طرف رسد بوی محمد

دل برده ز کف و ز سر مردان خدا           هوش مستانه صف نرگس جادوی محمد

در عالم توحید به تحقیق ندیدم                 مردی به یدو خلق خوش و خوی محمد

دل گشته ز شوق رخ آن شمع دل افروز       آشفته تر از طرة گیسوی محمد

ژولیده مخور غم که شود درد تو درمان         از نگهت جان پرور و از بوی محمد